Στην καρδιά ενός αρχαίου δάσους, καλυμμένο με το σάβανο της μεταμεσονύχτιας ομίχλης, οι ψίθυροι απλώνονται μιας φασματικής φιγούρας που αναδύεται όταν το φεγγάρι κρέμεται ψηλά και η ομίχλη πυκνώνει. Ο μύθος λέει για μια χαμένη ψυχή, παγιδευμένη ανάμεσα στα βασίλεια των ζωντανών και των νεκρών, καταδικασμένη να περιπλανιέται στο δάσος για την αιωνιότητα. Την αποκαλούν Mistwalker, μια φανταστική οπτασία ντυμένη με ρέουσες ρόμπες από ασημένια ομίχλη, το πρόσωπό της σκεπασμένο από αιθέρια πέπλα ομίχλη. Μερικοί λένε ότι ήταν μια μάγισσα, καταραμένη από τη σκοτεινή μαγεία για να στοιχειώσει για πάντα τη γη που περιπλανιόταν κάποτε στη ζωή της.

Romanesco, σπόροι μπρόκολου

Άλλοι ισχυρίζονται ότι ήταν μια κοπέλα που προδόθηκε από έναν εραστή, η καρδιά της θρυμματίστηκε και το πνεύμα της δεμένο στις σκιές. Καθώς το ρολόι χτυπά τα μεσάνυχτα, το δάσος σιωπά, εκτός από τον στοιχειωμένο απόηχο των βημάτων της που γλιστρούν μέσα στην ομίχλη. Προσοχή, γιατί όσοι συναντούν το βλέμμα της λέγεται ότι παγιδεύονται στο θλιβερό της θρήνο, παρασυρόμενοι σε μια έκσταση από την οποία μπορεί να μην ξυπνήσουν ποτέ. Ωστόσο, υπάρχουν ψίθυροι για έναν τρόπο να κατευνάσει το ανήσυχο πνεύμα του Mistwalker.

Λέγεται ότι εκείνοι που δείχνουν την καλοσύνη και τη συμπόνια της κάτω από το φεγγαρόφωτο πέπλο της ομίχλης μπορεί να κερδίσουν την εύνοιά της και ίσως να την απελευθερώσουν από τις αλυσίδες του αιώνιου βασανισμού της. Αλλά τέτοιες ιστορίες δεν μένουν παρά ψίθυροι μέσα στη νύχτα, καθώς ο θρύλος του Mistwalker συνεχίζει να πλέκει τη μυστηριώδη και απόκοσμη παρουσία του μέσα στη μεταμεσονύκτια ομίχλη. Σας προτείνουμε Romanesco, σπόρους μπρόκολου για πολλά χρόνια.